BEN SENİN KEDİN OLMALIYIM GÜNEŞ ...

Ufak yaştan beri birçok hayvanım oldu
ve onlarla aldığım sorumlulukla bilinçli bir hayvan sever oldum.
Hayvanlara karşı olan düşkünlüğüm ve onlara olan sevgimin başrolü babama aittir. Neden diye sorarsanız bir kış günü köpeklerin ayağını parçaladığı ve derisinden nerdeyse kemiği görünen kediyi eve getirdiği güne kadar.
O gün altı ya da yedi yaşında falandım.
Babam kedinin derisini normal mumlu ip ve iğne ile dikerken donmuş gibi duran kedinin kafasını okşamaktan başka hiçbir sorumluluk vermemişti.
İki üç gün donmuş ve ayağı sakat kedi bizimle kaldı.
Kendine gelmeye ve evde ona karşı duyulan sevgi ile kendini iyi hissederek çabuk iyileşti. Alerjisi olan biri olarak tüm hayvanlara karşı duyduğum sevgiden hiç vazgeçmedim.

Konuya böyle giriş yaptım. Aslında kedilerin ve tüm hayvanların insanlardan aldığı enerji ve onları seçmesiyle ilgili bazı düşüncelerimi paylaşmak amacım. 10 yıldır benimle olan ve geçen aylarda kaybettiğim kedim mükremin’nin acısıyla kendimi hiçbir kediye karşı sevgim merhamet boyutundan başka bir duygu hissedemiyordum.
Mahallede ki tüm kediler beni tanır. Hatta hepsinin adını ve kim kimin yavrusu falan bilirim. Mahalle başında beni gören tüm kediler gerek çekinerek gerekse sıcak bir tavırla evin yoluna kadar benimle birlikte gelirler.

Soğuk bir kış günün de aç kalmış bir kedi her zaman kapımda bağırdığında bişiler yemeden gitmiceğini , sıcak bir yaz günün de mahallenin belirli köşelerinde konan su kaplarıyla serinleyeceğini bilir.

Birkaç gündür bir kedi var. Onu mahallede hiç görmedim. İşte bu yazı fotografında ki gördüğünüz kedi. Biri tarafından mı terk edilmiş yoksa yolunu kaybedip mi gelmiş pek kestiremiyorum. Fark ettiğim bir şey var ki beni ya birine benzetiyor ya da benim kedim olmak istediğinden şüphe ediyorum.
Annem evde olmadığım günler de kapıya gelip bağırdığını ve verilen hiçbir şeyi yemeden gittiğini söylüyor. Biraz etrafa ve çocuklara karşı hırçın bir kedi ama bana karşı oldukça uysal bir o kadar da sakin.
Çokça hayvanlar ve duyguları ilgili birçok belgesel izlemiş, kitap okumuş biri olarak bu kedi benim onu kendi kedim gibi sevmemi istiyor.
Kediler sahiplerini kendi seçermiş. Onu sevecek ve onunla ilgilecek kişiye bir sinyal verirlermiş. Evde hayvan beslenir mi? Tüy kaçar boğazına öpülür mü? Alerjin var tutma. Bunların hiçbiri fayda etmedi bana. İnsanlara duymadığım güveni duydum hayvanlara.
Beni sahibi zanneden kediye içimde ki sevgimi ve merhametimi paylaşmayı düşünüyorum. Onda fark ettiğim diğer insanlara karşı olan hırçıklık ve sinirli tavrının acaba bu kedi terk edilmiş ve kötü bir muameleye mi maruz kaldı diye düşünüyorum.
Çok akıllı bir kedi.
Sevdikleri için endişelenip sokakta olan bir kediyi hastalık kapar ve ya mikrop bulaşır diye düşünmeyin.
Veterinere götürüp muayene ettirip aşılarıyla birlikte ona güzel bir gelecek sunabilirsiniz.
Daha güzel bir dünya için biraz etrafımızı fark edelim…
Bir şans değil bir gelecek için yapalım.
Ufak bir çocuğunuza sahiplendirdiğiniz bir küçük hayvan onun ilerde merhametli ve sıcak kanlı bir birey yapabilir.

Babam’a ithafen..

Güneş..